Η μεγάλη ώρα έφτασε, ο τελικός του Division 1 South του Atlas Basket. Οι δύο κορυφαίες ομάδες της χρονιάς θα λύσουν τις διαφορές τους . Το πλάνο επιτυχίας ήταν ξεκάθαρο και για τους δύο. Οι Mad Bulls είχαν μια πολύ δύσκολη αποστολή, χρειαζόταν να βρουν στην άμυνα τρόπο αποδυνάμωσης του Ζάκι και στην επίθεση να τρέξουν όσο το δυνατόν περισσότερο, πριν προλάβει να οργανωθεί η αντίπαλη άμυνα. Οι Pitbulls έπρεπε να βασιστούν στον Ζάκι και όταν χρειαζόταν στήριγμα να υπάρξει ένας δεύτερος παίκτης, που θα τραβούσε την προσοχή της άμυνας πάνω του. Το δεύτερο υπερτέρησε (43-78) και τα λαγωνικά ανέβηκαν στον θρόνο της Division 1 South και πήραν το εισιτήριο για το Atlas League.

Οι Mad Bulls αναγκάστηκαν να μπουν στα λημέρια των Pitbulls. Αυτό καταδίκασε την αναμέτρηση, όσο κι αν προσπάθησαν δεν μπόρεσαν να ανεβάσουν τον ρυθμό επιθετικά, ενώ ξεκίνησαν καλά στην άμυνα. Από ένα σημείο και μετά – όταν άρχισε ο Ζάκι να ευστοχεί από απόσταση – δεν μπόρεσαν να βρουν άλλα στοπ. Οι φιλοξενούμενοι από τη μεριά τους, ενώ δεν μπήκαν καλά στο ματς, έμειναν συγκεντρωμένοι και ξεδίπλωσαν το επιθετικό τους ταλέντο.

Η Αναμέτρηση

Η ώρα έφτασε, το τζάμπολ του παιχνιδιού όλο και πλησιάζει. Την πρώτη μπάλα διεκδικούν ο Μαχμούντ Ζάκι και ο Βλαδήμιρος Αβαγκιάν (το ματσάρισμα των δύο που θα κρίνει κατά πολύ το παιχνίδι). Ο πρώτος έφτασε πιο ψηλά και έστειλε την πορτοκαλί θεά στη μεριά της ομάδας του. Οι δύο εξέχουσες ομάδες μπήκαν μουδιασμένες στην εκκίνηση. Τη λευκή ισοπαλία έσπασε ο Δημήτρης Καραμήτρος και μάλιστα οι γηπεδούχοι πήραν ένα μικρό προβάδισμα 4 πόντων (6-2). Ο Ζάκι όμως άρχισε να ρολάρει, βρήκε ρυθμό χάρη σε εύστοχα σουτ μέσης απόστασης που επιχείρησε και στην αντίπερα όχθη θωράκισε τη ρακέτα της ομάδας του. Η λήξη του πρώτου δεκαλέπτου βρήκε τους Pitbulls να πετυχαίνουν 15 αναπάντητους πόντους (6-17).

Οι γηπεδούχοι αρχίζουν και πάλι καλύτερα το δεκάλεπτο. Βάζουν 4 αστραπιαίους πόντους, βελτιώνουν επίσης τη συγκομιδή τους – 11 πόντοι στην περίοδο σε σύγκριση με τους 6 της πρώτης – αλλά οι Pitbulls πετυχαίνουν περισσότερους. Σκοράρουν 22 στο δεκάλεπτο, ο Ζάκι έχει αρχίσει το show του και η ανάπαυλα του ημιχρόνου βρίσκει τα λαγωνικά γεμάτα αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία τους στα ύψη, ενώ οι Ταύροι ήταν απογοητευμένοι, μπερδεμένοι και έπρεπε να ξεπεράσουν το βουνό των μείον 22 που είχαν βρεθεί (17-39).

Τρίτο δεκάλεπτο και η εικόνα του παιχνιδιού παραμένει απαράλλαχτη. Οι Mad Bulls προσπαθούν, ο Ζάκι όμως τους αναχαιτίζει (είχε κλείσει τα πρώτα 20 λεπτά έχοντας 27 πόντους και 13 ριμπάουντ). Δεν βρίσκουν το ελιξήριο της επιστροφής, παρότι τόνωσαν ελάχιστα τη λειτουργία στο επιθετικό μισό (πέτυχαν 13), αφού η άμυνα δέχτηκε παραπάνω πόντους (20). Οι φιλοξενούμενοι διεύρυναν το προβάδισμά τους στους 29 (30-59 σκορ περιόδου), επιπλέον σε αυτό το σημείο υπήρξε μια μικρή ένταση που αποτέλεσε λογική έκβαση μιας και μιλούσαμε για τελικό.

Οι Pitbulls είναι έτοιμοι να στεφτούν - με κάθε επισημότητα – πρωταθλητές, είδαν τους κόπους μιας χρονιάς να καρποφορούν, την κούραση και τον ιδρώτα τους να ευδοκιμεί. Εύσημα πρέπει να μοιραστούν και στον Μαχμούντ Ζάκι, που άλλαξε ολικά την εικόνα τους, τους οδήγησε σε ένα απίστευτο 17-1 (τώρα 18), άνοιξε τον δρόμο για την Atlas League και στο εγγύς μέλλον θα τους βοηθήσει να διεκδικήσουν και τον τίτλο της καλύτερης ομάδας του Division 1. Η τελευταία περίοδος είχε απόλυτα διαδικαστικό χαρακτήρα, οι γηπεδούχοι έβαλαν 13, οι φιλοξενούμενοι 19. Η κόρνα που σηματοδότησε τη λήξη ήχησε, όποιος γύρισε να κοιτάξει τον μαύρο πίνακα θα αντίκρισε τα κόκκινα νούμερα να αναγράφουν 43-78 (που ήταν το τελικό σκορ).

Τα Αστέρια

MVP: Ο Μαχμούντ Ζάκι για μια ακόμα φορά έκλεψε την παράσταση, αποτελεί τον απόλυτο γλωσσοδέτη που κανείς δεν έχει καταφέρει να πει, καθώς είναι ο απόλυτος συνδυασμός μπασκετμπολίστα. Μετέτρεψε τον τελικό σε μια ακόμα παράστασή του, το λεγόμενο Zaki’s Show, διότι είχε: 41 πόντους, 28 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα και 2 κοψίματα. Ζάκι τα πάντα από παντού με λίγα λόγια. Για τους Ταύρους ξεχώρισε ο Ιωάννης Χρονόπουλος με 6 πόντους και 9 ριμπάουντ.

Παίκτης κλειδί ήταν ο Μελέτης Μαραγκός που ανά σημεία κατάφερε και τράβηξε την προσοχή της αντίπαλης άμυνας, δίνοντας χώρο στον Ζάκι να κάνει... τα δικά του.

Το παιχνίδι κρίθηκε από τον ασταμάτητο και στις δύο μεριές του παρκέ Ζάκι.